Jeleniogórskie Towarzystwo Strzeleckie "Strzelec"

jeleniogórskie towarzystwo strzeleckie

Wszystko co chcielibyście wiedzieć

ale boicie się zapytać

"strzelec"

Każdy z nas kiedyś zaczynał swoją przygodę ze strzelectwem. Każdy z nas miał kiedyś pytania których odpowiedzi szukał w Internecie lub głowach bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek. Tutaj postaramy się odpowiedzieć na te najbardziej oczywiste i podstawowe pytania oraz dać Wam szereg gotowych rozwiązań. Wystarczy kliknąć w link i poczytać.

Co to takiego strzelectwo sportowe?

Najprościej rzecz ujmując – aktywność człowieka wpisująca się w jego odwieczne dążenia – szybciej, dalej, wyżej, celniej – czyli ogół aktywności sportowej z wykorzystaniem broni palnej i pneumatycznej. Niekiedy wrzuca się do tego samego worka sport strzelecki z wykorzystaniem łuku lub kuszy ale dla nas mimo wszystko to jest jednak łucznictwo.  Strzelanie odbywa się do różnego rodzaju tarcz i celów ruchomych na dystansach od 10 do 300m (sport olimpijski) lub nawet kilometra i dalej (sport pozaolimpijski).

 

Konkurencja? Dyscyplina? Czy to to samo?

Nie. To nie jest to samo. W strzelectwie sportowym wyróżniamy 3 dyscypliny definiowane przez broń używaną przez zawodników:

a) pistolet

b) karabin

c) strzelba gładkolufowa

Konkurencja to nic innego jak konkretna aktywność zawodnika w danej dyscyplinie. I tak w dyscyplinie rozgrywanej z użyciem pistoletu znajdziemy konkurencje takie jak:

a) pistolet pneumatyczny

b) pistolet sportowy cześć dokładna i szybka

c) pistolet dowolny

d) pistolet centralnego zapłonu

e) pistolet szybkostrzelny

f) pistolet standardowy

 

O co chodzi z podziałem na sport olimpijski i pozaolimpijski?

Sama nazwa podpowiada rozwiązania tej zagadki. Sport olimpijski to taki, który występuje lub występował w programie Igrzysk Olimpijskich. Sport strzelecki gościł na pierwszych nowożytnych Igrzyskach Olimpijskich w Atenach 1896 roku. Wszystkie konkurencje, które debiutowały, były lub są nadal w programie igrzysk nazywane są sportem olimpijskim. Kolejnym uproszczeniem które może pomóc w rozpoznaniu jest kaliber i typ broni. Przytłaczająca większość strzelań olimpijskich odbywa się z użyciem broni pneumatycznej, bocznego zapłonu i strzelb gładkolufowych w strzelaniu do rzutków. Kolejnym znakiem rozpoznawczym jest to, że sporty olimpijskie strzela się do charakterystycznych tarcz z czarnym środkiem i białym otokiem (z wyjątkiem strzelań do rzutków).

Sport strzelecki pozaolimpijski to cała gama aktywności sportowej które nigdy nie zagościły w programie Igrzysk Olimpijskich a mimo to zdobyły rzesze oddanych fanów i zawodników na całym świecie. Są to strzelania czarnoprochowe, westernowe, niezwykle widowiskowe strzelectwo dynamiczne i strzelectwo długodystansowe. Już same nazwy poszczególnych rodzin konkurencji podpowiadają czym się charakteryzują:

a) strzelectwo czarnoprochowe – strzelanie z broni rozdzielnego ładowania,

c) strzelectwo westernowe – rodzina konkurencji gdzie strzelania odbywają się z wykorzystaniem replik broni i broni typowej dla czasów kolonizacji zachodnich stanów Stanów Zjednoczonych lub współcześnie produkowanych jednostek broni ale w konkurencjach osadzonych tematycznie i kulturowo w czasach „Dzikiego Zachodu”,

d) strzelectwo długodystansowe – konkurencje polegające na wykonaniu zadań strzeleckich z użyciem celów oddalonych od strzelca powyżej 300m, często kilometra lub dalej,

e) strzelectwo dynamiczne – rodzina konkurencji wyróżniająca się na tle innych konkurencji połączeniem umiejętności strzeleckich z przygotowaniem fizycznym strzelca. Strzelania odbywają się na specjalnie przygotowanych torach, zawodnik porusza się z bronią po wyznaczonym torze a jego zadaniem jest ostrzelanie celów stalowych i papierowych z różnych postaw, celnie i szybko. Strzelectwo dynamiczne wywodzi się z testów kompetencyjnych dla kandydatów i pracowników amerykańskich służb mundurowych (IPSC), odgrywania scenariuszy obronnych z użyciem broni palnej (IDPA, PIRO) bądź sprawdzających umiejętności posługiwania się pistoletem, karabinem i strzelbą (3GUN, Liga Sportera).

 

Czy warto zostać strzelcem sportowym?

Warto. Sport strzelecki jak każda dyscyplina sportu rozwija i pomaga kształtować charakter. I choćby z tego powodu warto.

 

Od kiedy można zacząć i kiedy należy skończyć przygodę ze strzelectwem sportowym?

Nie ma wyraźnych granic które mówiłyby ile lat trzeba skończyć by rozpocząć strzelanie i jaki wiek oznacza kres kariery strzelca. Oscar Swahn miał 73 lata kiedy zdobył swój ostatni medal olimpijski w strzelectwie.

Z początkiem jest trudniej. Młodzież i dzieci mogą rozpocząć szkolenie w momencie gdy są w stanie dosięgnąć do przyrządów służących do obsługi broni oraz są w stanie utrzymać broń. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji młodego człowieka i wymaga każdorazowo indywidualnej oceny.

 

Czy oprócz rozwoju sprawności fizycznej strzelectwo sportowe oferuje coś więcej?

Strzelec sportowy aktywnie (bardzo ważna sprawa!) biorący udział w zawodach sportowych w ramach przygotowania do osiągania coraz to lepszych wyników może wystąpić do Wojewódzkiego Komendanta Policji o wydanie pozwolenia na broń sportową pod warunkiem posiadania patentu strzeleckiego i ważnej licencji sportowej.

Posiadając broń do celów sportowych strzelec sportowy nakłada na siebie obowiązek uczestnictwa w zawodach sportowych w ilości co najmniej pozwalającej na utrzymanie licencji zawodniczej na kolejny rok. Według zasad przyjętych przez Polski Związek Strzelectwa Sportowego są to minimum 4 starty w roku w wiodącej dyscyplinie i po 2 starty w pozostałych dwóch (łącznie 8 startów).

 

Patent strzelecki, licencja sportowa – co to jest?

W Polsce obecnie (stan na październik 2018r.) istnieje możliwość uzyskania kilku rodzajów pozwolenia na broń. Wśród nich najbardziej interesujące dla członków i sympatyków JTS „Strzelec” są sportowe i kolekcjonerskie pozwolenie na broń.

Uzyskanie pozwoleń zostało omówione tutaj.

 

Sportowa licencja zawodnicza to dokument mówiący o tym, że dana osoba bierze czynny udział w rywalizacji sportowej. Licencję sportową uzyskuje się po zdaniu egzaminu na patent strzelecki. Licencja ważna jest rok kalendarzowy i należy ją odnawiać co rok. Aby odnowić licencję sportową należy brać udział w zawodach sportowych. Minimalna ilość startów gwarantująca przedłużenie licencji na kolejny rok to 4 starty w roku w wiodącej dyscyplinie i po 2 starty w pozostałych dwóch (łącznie 8 startów).

 

Ile trwa i ile kosztuje zdobycie patentu, licencji i pozwolenia sportowego?

Określenie czasu i kosztów jest z zasady trudne do określenia w sposób bardzo precyzyjny.

Zacznijmy od czasu.

Przed przystąpieniem do egzaminu na patent strzelecki wymagany jest 3 miesięczny staż w klubie zrzeszonym w PZSS – JTS Strzelec jest takim klubem. 3 miesiące to czas dla Ciebie na opanowanie teorii – zasad i przepisów sportowych oraz tych dotyczącej broni palnej w Polsce – oraz czas dla klubu by nauczyć Cię strzelać i obsługiwać broń palną. Jeżeli opanujesz wszystko w 3 miesiące szukasz egzaminu organizowanego przez ośrodki w Polsce – na stronie PZSS są podane daty i terminy. Jeżeli uda Ci się poznać wszystko w 3 miesiące i znajdziesz egzamin w bliskim terminie to w 4 miesiące od przystąpienia do klubu zdasz egzamin. Około 3 tygodnie zajmie PZSS przygotowanie dokumentów i wysłanie do Ciebie patentu. Sam egzamin jest prosty jeżeli umiesz teorię i umiesz strzelać. Egzamin w PZSS zdaje się na skupienie przestrzelin na tarczy a nie wynik punktowy jakie one dają – duże ułatwienie w porównaniu do egzaminu kolekcjonerskiego przed organem Policji.

Posiadając patent należy wystąpić o licencję. Tutaj czas potrzeby do jej wystawienia waha się od 4 tygodni do 3 miesięcy. W tym czasie uczestniczysz w zawodach i zbierasz komunikaty. Przydadzą Ci się do umotywowania wniosku do Komendanta Policji.

Podsumowując – czas potrzebny na uzyskanie patentu, licencji oraz pozwolenia na broń sportową – około 6 do 9 miesięcy.

Koszty:

  • przynależność klubowa – w przypadku JTS Strzelec od 200 do 450 zł w zależności czy obejmują Cię zniżki i promocje czy też nie
  • egzamin na patent – 400zł
  • wydanie licencji – 70zł (20zł dla związku wojewódzkiego, 50zł dla PZSS)
  • wniosek do Wojewódzkiego Komendanta Policji – 242 złote
  • koszt każdej promesy na broń – 17 zł
  • badania lekarskie – około 400zł
  • nauka strzelania – wielka niewiadoma uzależniona od tego czy posiadasz iskrę bożą czy nie

 

Co trzeba zrobić aby zacząć kolekcjonować broń palną?

Ukończyć 21 lat. Najważniejszy warunek. Później należy przystąpić do stowarzyszenia (lub stworzyć własne) którego celem statutowym będzie promocja kolekcjonowania broni palnej, propagowanie idei kolekcjonowania broni palnej lub po prostu – będzie skupiało kolekcjonerów broni palnej. Innymi słowy – należy być członkiem stowarzyszenia o charakterze kolekcjonerskim. Przynależność, działanie w takim stowarzyszeniu jest tzw. ważną przyczyną motywującą wystąpienie do Komendanta Wojewódzkiego Policji o wydanie pozwolenia na posiadanie broni kolekcjonerskiej.

Jeżeli trafiłeś/trafiłaś na tę stronę – Good News!!! – JTS „Strzelec” jest stowarzyszeniem o charakterze kolekcjonerskim.

 

Co jest bronią kolekcjonerską a co nią nie jest?

Pozwolenie na broń w celu kolekcjonerskim, zgodnie z art. 10 ust 4 pkt 7 ustawy o broni i amunicji, uprawnia do posiadania broni i amunicji praktycznie każdego innego celu posiadania broni. W ramach pozwolenia kolekcjonerskiego można posiadać broń palną bojową, gazową, alarmową w postaci pistoletów lub rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm, przedmioty przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej 10 mA, miotacze gazu obezwładniającego; pistolety sygnałowe, broń myśliwską, broń palną sportową bocznego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 6 mm, broń palną sportową centralnego zapłonu z lufami gwintowanymi o kalibrze do 12 mm, broń palną sportową gładkolufową, broń palną sportową przystosowaną do strzelania wyłącznie przy pomocy prochu czarnego (dymnego).

Ba! Autor przepisów ustawy o broni i amunicji pozwolił nawet na odpowiedzialne twierdzenie, że dla celów kolekcjonerskich możliwe jest także posiadanie pistoletów maszynowych w kalibrze od 6 mm do 12 mm oraz karabinków samoczynnych w kalibrze od 5,45 mm do 7,62 mm. (!!!) W praktyce jednak kupienie i zarejestrowanie broni samoczynnej/maszynowej bez wycieczki po kilku instancjach sądu i ostatecznie – wyroku NSA jest niemożliwe.

Porzucając prawniczy i techniczny żargon – pod broń kolekcjonerską kwalifikuje się rewolwer Clinta Eastwooda, sztucer dziadka myśliwego, niezniszczalny pistolet sportowy Margolin, strzelba typu pompka, wypatroszony z możliwości strzelania serią Automat Kałasznikowa, praktycznie każda broń, prócz bazooki i dział morskich montowanych na krążowniku Bismarck, znana z gier i filmów. W razie wątpliwości – pomocy udzieli Profesor Google i ustawa o broni i amunicji.

 

Jakie są plusy a jakie minusy pozwolenia na broń do celów kolekcjonerskich?

W odpowiedzi na to pytanie będziemy posiłkować się powszechnymi opiniami jakie można przeczytać w Internecie i usłyszeć na strzelnicach. Wspomniane opinie nie muszą pokrywać się z Twoim poczuciem tego co jest plusem i minusem danej sytuacji. Tyle słowem wstępu.

Niewątpliwym plusem pozwolenia na broń kolekcjonerską jest szybkość jego uzyskania. Wystarczy zapisać się do stowarzyszenia, nauczyć obowiązujących przepisów (o tym niżej w osobnym pytaniu), nauczyć się strzelać – i już można przystąpić do egzaminu i po jego zdaniu cieszyć się pozwoleniem.

Wspomnianym wcześniej plusem pozwolenia kolekcjonerskiego jest także jego zakres typów, modeli broni i urządzeń jakie na jego podstawie można nabyć.

Dla wielu plusem niewątpliwym jest brak konieczności udziału w zawodach sportowych i macaniu się z organizacją o nazwie Polski Związek Strzelectwa Sportowego co jest koniecznością przy pozwoleniu na broń sportową.

Minusy. Koszt egzaminu. W dniu pisania tego artykułu – 1150zł (poprawka kosztuje 575 zł). Kolejny minus – sam egzamin. Składa się z części teoretycznej – testu (do opanowania obowiązująca ustawa o broni i amunicji oraz rozporządzenia wynikające z ustawy) oraz części praktycznej polegającej na rozłożeniu i złożeniu wybranych typów broni, nazwaniu części i strzelania na punkty na strzelnicy. (strzelanie na punkty polega na tym ,że można mieć piękne skupienie przestrzelin na tarczy w stylu Janka Kosa i nie zdać egzaminu bo wartość sumy przestrzelin z tarczy będzie za niska). Nie twierdzę, że zdanie tego egzaminu jest trudne. Twierdzę jedynie że zlekceważenie któregokolwiek z elementów egzaminu z pewnością skończy się jego oblaniem. Do egzaminu należy się solidnie przygotować teoretycznie i praktycznie.

 

Gdzie znajdę materiały do nauki do egzaminu teoretycznego?

W zakładce „Do pobrania”. Z całą pewnością w Internecie. Dokładamy wszelkich starań by informacje na naszej stronie były aktualne. Zdarza się tak, że następuje nowelizacja któregoś z aktów prawnych obowiązkowych na egzaminie. Aktualizujemy wówczas informacje na stronie. Nie zwalnia to jednak Ciebie, drogi czytelniku, byś sam pofatygował się w odmęty wyszukiwarek i sprawdził samodzielnie czy to co przygotowaliśmy dla Ciebie jest aktualne.

 

Jakie jest zakres wiedzy i umiejętności na egzaminie praktycznym?

Ustawodawca poszedł odrobinę na rękę wszystkim zdającym. W stosownym rozporządzeniu napisał bowiem co należy zrobić by egzamin zdać. Szerzej o tym w zakładce „Do pobrania”. Generalizując – na egzaminie musisz popisać się umiejętnością rozebrania broni i ponownego jej złożenia wraz z nazwaniem wszystkich części. Musisz to zrobić w sposób bezpieczny. Na koniec musisz udać się na strzelnicę i pokazać że umiesz strzelać – zrobisz to uzyskując określoną ilość punktów na tarczy przy pomocy określonej liczby nabojów. Rodzaj broni jest zgodny z wnioskiem jaki składasz – od bocznego zapłonu po strzelbę gładkolufową. Pamiętaj, że będziesz strzelać z cudzej broni ustawionej pod innego strzelca – lepiej przygotuj się solidnie do tej części egzaminu.

 

Czy będzie organizowany jakiś kurs przygotowujący do egzaminu?

Tak i nie.

Nie będziemy organizować kursu z teoretycznego zakresu egzaminu. Ta wiedza jest ogólnie dostępna i możesz przyswoić ją sobie w domowym zaciszu. Nie jesteśmy Ci do niczego potrzebni.

Będziemy organizować kursy i szkolenia z posługiwania się bronią i strzelania. Na takim kursie nauczysz się rozkładać i składać broń, poprawnie nazywać wszystkie części i strzelać.

 

Gdzie dowiem się o terminie egzaminu?

Na stronie Wydziału Postępowań Administracyjnych województwa w którym mieszkasz. Praktyka jest różna – część wydziałów podaje na stronach daty i miejsca egzaminów, do reszty należy zadzwonić i się dowiedzieć. Z pewnością dowiesz się wszystkiego składając w WPA dokumenty.

 

Jakie dokumenty?

Lista jest dostępna na stronie WPA, o TUTAJ.

 

Ile to wszystko kosztuje?

Policzmy:

  • członkostwo w klubie – dla przykładu JTS „Strzelec” to kwota od 200 do 450zł w zależności kwalifikowania się do zniżek i promocji
  • 242zł za wydanie decyzji administracyjnej
  • 17zł za każdą promesę na zakup broni – występujesz w podaniu np. o 10 sztuk – 170 zł
  • egzamin 1150zł
  • badania lekarskie –  jest to kwota około 400zł
  • kserokopia dowodu, zdjęcia – ok 40zł

 

Ile to wszystko trwa?

Ciężko odpowiedzieć precyzyjnie na to pytanie ze względu na terminy egzaminów. Jeżeli wstrzelisz się w datę bliską egzaminu to możesz całość zamknąć nawet w 4 tygodnie. O ile nauczysz się teorii i praktyki. Lepiej jednak nie śpieszyć się i dać sobie trochę więcej czasu. Badania lekarskie ważne są 3 miesiące i to jest granica w której warto się zamknąć.